Een statutair bestuurder valt uit als gevolg van een (werkgerelateerde) burn-out en vanaf het begin maakt de bedrijfsarts duidelijk dat volledige terugkeer in zijn functie haalbaar is. Dit advies wordt echter absoluut niet opgevolgd door de werkgever. Die sluit uit dat de statutair bestuurder terug kan keren, en legt tevergeefs een vaststellingsovereenkomst voor.  Tijdens de re-integratie, die van kwaad tot erger loopt, ontstaat een arbeidsconflict maar de bestuurder herstelt volledig. Hij wordt direct uitgenodigd voor de algemene vergadering van de aandeelhouders. Agendapunt van die vergadering: zijn ontslag. Door het ontbreken van een redelijke grond van ontslag en het feit dat werkgever niet gericht was op re-integratie, maar enkel op de opzegging van de arbeidsovereenkomst heeft deze ernstig verwijtbaar gehandeld. Het gevolg is de hoogste billijke vergoeding ooit! Werkgever moet naast de transitievergoeding een bedrag van € 141.500,- betalen.